Brzydka i niedobra jesteś

 

Mały Antoś biegł przez podwórko, a błoto cudownie cmokało z pod jego małych nóżek. Ciotka złym, sępim wzrokiem mierzyła jego poczynania i jakby to spojrzenie przybrało sprawczą, materialna moc podkładając Antosiowi kłodę pod nogi, runął na wiosenne bagienko, ale to spotęgowało jeszcze u niego pierwotną dziecięcą radość i zanosił się ze śmiechu aż pies o imieniu Łatek z zaangażowaniem wielkim dołączył do zabawy tarmosząc zajadle ubłoconą koszulkę Antosia. Ciotka chwyciła kij od miotły i złowrogo nim wymachując krzyknęła:

_ Brzydki jesteś, przestań, niedobry jesteś.

Antoś uciął milczeniem swój słoneczny śmiech i potupał do izby, ciotka wskazała kijem drewnianą balię i jak stara wrona skrzeczała:

- Do wody myć się, natychmiast, brzydki jesteś niedobry.

Antoś zrzucił umorusaną koszulę i wskoczył do balii, pies Łatek okrążał ją ujadając, Antoś zbryzgiwał go wodą, co bardzo im obu się podobało. Ciotka śmignęła kijem po plecach małego Antosia i szorstkich słowem po jego sercu:

- Brzydki jesteś i niedobry.

Mały Antoś nie robił niczego innego, czego nie robią dzieci w jego wieku, był tylko małym Antosiem, który korzystał ze swojego prawa do bycia beztroską mała istotą próbującą realizować swe wielkie szczęście w pięknym świecie a mimo tego zupełnie nie zbrodniczego planu zawsze słyszał tylko bicie tych dzwonów: brzydki jesteś i niedobry. Ciotka bujała się w swoim starym, skrzypiącym fotelu na biegunach, nie miała warg, były oderżnięte i krwawa jawa ukazywała nagie zęby swe własne oczy wydłubane z oczodołów trzymała w dłoniach przywiązanych do poręczy fotela i odwróconych w stronę sufitu, uszy odcięte i przybite gwoździami do oparcia fotela a w głowie mała siekierka śmiesznie się kolebiąca w rytm bujania fotela. Mały Antoś stał z tyłu za ciotką i delikatnie wprawiał w ruch bujało. Przed ciotką stało wielkie, staromodne lustro zespolone z komodą, w którym odbijają się koszmarna postać martwej ciotki. Mały Antoś cicho powtarzał przy każdym, kolebnięciu się postaci: Brzydka i niedobra jesteś, popatrz, jaka Brzydka i niedobra jesteś.

 

Powrót

                                                                                                                                                  R