Kruchość i delikatność przemijania
Płonie w jesiennym ogniu barw
przemijanie - moje, twoje, nasze i całego świata. Rzeka Solinka pomaga
przemijać kamieniom, które szlifuje swą cierpliwością
na drobny piasek. Wiatr od połonin pomaga przemijać tym pięknym barwnym liściom
jaworów, dzikich czereśni, buków, olch i leszczyn, miotąc je w ostatniej ich
podróży daleko od drzew. Żurawie żeglują jękliwymi żaglowcami po bezkresnym
oceanie błękitu pomagając swą smutną pieśnią przemijać niebu. Janek Grabarz swą
wytartą łopatą pomaga przemijać umarłym, a ja słowem pomagam przemijać
kruchości i delikatności mojej pięknej wsi.
R