Przemijanie Saby

Pies Darka przemija na naszych oczach. Darek patrzy z troską na swojego psa, który zastygł przed domem jak kamienny posąg, a wszyscy w trójkę patrzymy w miejsce, w którym równo rok temu zamarzł Mietek Nożownik. I ja zastygłem przerażony, uświadomiwszy sobie, że oto przemija mój świat: Saba - pies Darka, Darek i ja, a wcześniej Mietek Nożownik, a jeszcze wcześniej inni ludzie i inne stworzenia z mojej wsi. Żegnam się z Darkiem oraz Sabą i wychodzę na wzgórze pomnikowe skąd rozpościera się widok na całą moją wieś. Ogarniam wzrokiem wszystko, co dla mnie cenne i to wszystko, co tracę i przypomina mi się cesarz Marek Aureliusz, który po krwawej bitwie pięknie powiedział: „Wszystko przeminie i wszyscy, którzy patrzą na to przemijanie też przeminą”.

Powrót

R